Kostnienie młodych koni

niepełne skostnienie

skostnienie całkowite

Miejsce publikacji: finisz.pl
Na tor wyścigowy przychodzą młode konie, o których śmiało można powiedzieć, że są to jeszcze „dzieci”. U zwierząt w tym wieku dochodzi do ciągłej przemiany całego organizmu, do rozbudowy wszelkich organów, szczególnie układu mięśniowo-szkieletowego. Kości młodych koni różnią się od kości koni dorosłych.
U młodych koni występuje chrząstka wzrostowa, zwana inaczej płytką wzrostową, dzięki której możliwy jest wzrost kości długich, a tym samym całego zwierzęcia. Kości nie rosną w sposób przypadkowy, lecz tylko w obrębie chrzęstnych płytek wzrostowych znajdujących się na ich końcach.
Podczas procesu wzrostu chrząstka ulega mineralizacji i zmienia się w tkankę kostną. Proces ten trwa tak długo, aż kość osiągnie swą ostateczną długość. Dla poszczególnych kości jest on inny, np. dla kości pęcinowej wzrost jest zakończony ok. 6-9 miesiąca.
Przyjmuje się powszechnie, że nie powinno się angażować koni wyścigowych do ciężkiej pracy, czy samego wyścigu, dopóki ich układ kostny nie będzie dojrzały, aby nie uszkadzać ich chrząstki wzrostowej. Jedną z miar oceny takiego dojrzewania jest płytka wzrostowa dalszej części kości promieniowej, która zwykle zamyka się miedzy 24 a 30 miesiącem życia, w zależności od rasy oraz w mniejszym stopniu od płci.
Presja właścicieli czy niecierpliwość trenera przed zbliżającym się terminem wyścigu dla 2-letniego folbluta powodują ,że koń jest poddawany dużym obciążeniom.
Uszkodzenie chrząstki wzrostowej może powodować w przyszłości zaburzenia równomiernego wzrostu, krzywicę oraz wiele innych schorzeń, kończąc na złamaniach. Zakończenie procesu kostnienia nasady dalszej kości promieniowej odpowiada dostatecznemu rozwojowi innych struktur aparatu ruchu jak np. ścięgna.
Z doświadczenia mogę powiedzieć, że nie można stwierdzić zakończonego procesu kostnienia kości promieniowej tak u wysokiego konia, jak i u małego. Wzrost nie jest wyznacznikiem stopnia skostnienia kości. Proces zamknięcia kości promieniowej (koniec wzrostu kości promieniowej), możliwy jest do stwierdzenia jedynie za pomocą zdjęcia rentgenowskiego.
Zdjęcia takie wykonuję się na koniu stojącym w pozycji AP (przednio-tylne)(ryc.3). Posiadając sprzęt do radiologii cyfrowej, który jest w posiadaniu naszej kliniki, jest możliwość wykonania zdjęcia na miejscu w stajni, a właściciel może dostać kopię zdjęć zaraz po zakończeniu badania.
Na zdjęciu widać cienie lub przejaśnienia danych struktur kostnych. Na zdjęciu od dołu widoczny jest fragment kości śródręcza, następnie dwie warstwy drobnych „kwadratowych” kości nadgarstka, a powyżej nich część kości promieniowej.
Miejsce zaznaczone czerwonymi strzałkami wskazuje linię kostnienia kości promieniowej. Tkanka chrzęstna nie absorbuje tak promieni rentgenowskich jak tkanka kostna i na zdjęciu widoczna jest jako ciemna linia, przypominająca szparę miedzy kośćmi.
Na zdjęciu kostnienie O widać ciemną linię zaznaczoną strzałkami. Jest to miejsce w którym znajduje się chrząstka, a wiec kość jeszcze jest niedojrzała. Na zdjęciu kostnienie Z strzałki pokazują miejsce w którym chrząstka uległa już mineralizacji czyli zakończony proces kostnienia.
Dzięki informacji o stopniu skostnienia, można dostosować intensywność treningu do indywidualnego tempa rozwoju konia, co zmniejsza ryzyko wystąpienia kontuzji.
Do wykonania próby wystarczy jedno zdjęcie przedniej nogi okolicy nadgarstka. Badanie trwa kilka minut i nie wymaga podania żadnej sedacji, chyba, że koń naprawdę odmawia współpracy z lekarzem weterynarii.
Koszt badania jest uzależniony od ilości koni przeznaczonych do prześwietlenia i wynosi ok.  50zł za zdjęcie plus koszt wizyty.
Jest to prosty rodzaj badania weterynaryjnego, nieinwazyjny dla zwierzęcia, a dla właściciela czy trenera ważny element planowania odpowiedniego treningu dla swojego podopiecznego.